محاسبات ابري به برنامه و سرویسهاي اشاره دارد که در یک شبکه توزیع شده اجرا میشود واز منابع مجازي استفاده میکند، همچنین از طریق پروتکلهاي رایج اینترنت و استانداردهاي شبکه قابل دستیابی میباشند. براي درك محاسبات ابري از تمامی جنبه ها لازم است انواع مختلف ابر راطبقه بندي کنیم. مدل اول ابر بر این مبناست که ابر کجا مستقر شده است (مدل استقرار) و مدل دوم بر این مبناست که چه نوع سرویسی را عرضه میکند (مدل سرویس). محاسبات ابري مزایاي بسیاري دارد و در صنعت و در بین عموم محبوبیت بالایی کسب کرده است و معایبی دارد که در ادامه به بررسی آن میپردازیم. تقاضاهاي روبه رشد زیرساختهاي ابري مصرف انرژي را در مراکزداده ها افزایش داده است که این موضوع مهمی است. مصرف بالاي انرژي نه تنها منجر به هزینه هاي عملکردي بالا میشود وسوددهی فراهم کنندگان ابر را کاهش میدهد بلکه به انتشار بالاي کربن منجر میشود که براي محیط زیست متناسب نیست. تحقیقات زیادي پیشنهاد شده تا مراکزداده هایی با کارایی انرژي بالا بسازند و از تکنیکهایی مثل مجازي سازي و تثبیت استفاده کنند.