محاسبات ابری به عنوان یکی از رویکردهای جدید محاسباتی در چندین سال اخیر؛ توانسته رویای ارائه منابع محاسباتی را به صورت سرویس به محض تقاضا تا حد زیادی محقق کند. به دلیل توسعه این فناوری و ارضای تقاضای بالای کاربران، تعداد مرکز داده با مقیاس بالا افزایش پیدا کرده است که بدین وسیله حجم بالایی از توان الکتریکی را در بخش های تجهیزات ICT و سیستم خنک‌کننده مصرف می‌کند. این مصرف توان بالا، علاوه بر اینکه روی محیط اثر منفی گذاشته؛ هزینه‌های عملیاتی بالا در امور نگه داری و ارائه خدمات در ابر ایجاد می‌کند. در این مقاله، پس از بررسی آخرین راهکارها در زمینه مدیریت منبع بطور پویا، دو روش ارائه شده در سال‌های اخیر، جهت مدیریت منابع با هدف دستیابی به مصالحه بین مصرف انرژی و کارایی در بستر ابر، مقایسه شده و نتایج آن مورد تحلیل قرار گرفته است.