با توسعه معاملات الکترونیکی مسائل امنیتی به یک مشکل کلیدی تبدیل شده است زیرا پرداخت الکترونیکی یک مرحله مهم در یک معامله الکترونیکی است و امنیت آن باید تضمین شود . برای کاربری که از طریق کانال هایی مثل اینترنت ، تلفن همراه و غیره به یکی ازسرورهای وب در سایتهای بازاریابی متصل شده است این نگرانی وجود دارد که با پرکردن فرمهای خاص مربوط به اطلاعات شخصی برای دستیابی به اطلاعات موردنظر وی تا چه اندازه این اطلاعات حفظ میشوند .سه دیدگاه در این قسمت وجود دارد در دید اول از نظر کاربرسوالاتی از این قبیل وجود دارد : کاربران چگونه از مالکیت واجرای وب سرورها توسط شرکتهای قانونی و حفظ اطلاعات خصوصی خود در سایت ها و عدم افشای آن به دیگران اطمینان حاصل کنند ؟ از دید شرکتها این سولات وجود دارد که : چگونه اطمینان حاصل کنند که کاربران برای نفوذ به وب سرورها تلاش نکنند و محتوای آنها را تغییر ندهند یا ایجاد مزاحمت برای سایر کاربران )طوری که دستیابی برای سایر کاربران دشوارشود ( ندارند ؟ و درآخر از دیدگاه کاربران وشرکتها این سوالات وجود دارد :
شرکت ها و کاربران با چه اقداماتی اطمینان حاصل کنند که شخص ثالثی به انجام شنود روی خط نمیپردازد ؟ و اینکه آیا تبادل اطلاعات بین سرورها و مرورگرکاربر به طورکامل صورت گرفته وتغییری درآن به وجود نیامده است ؟ پاسخ به این سوالات محور بحث ما در این مقاله است. در پژوهش حاضردر ابتدا نیازمندیهای امنیتی تجارت الکترونیک معرفی می شود وسپس به معرفی و بررسی پروتکل های امنیتی تجارت الکترونیک ( SSL/TLS) پرداخته شده و نقش امنیتی پروتکل (SET) را بررسی کرده و همچنین به نقد و بررسی طرح تصدیق رمزگذاری و سیستم پرداخت الکترونیکی یانگ و همکاران پرداختیم و یک طرح پیشنهادی ارائه شده برای بهبود طرح یانگ و همکارانش بررسی خواهیم کرد .