توابع درهم ساز در اواخر دهه 1980 و به منظور کاربرد در طرح های امضای دیجیتال معرفی شدند. از آن زمان تا کنون توابع درهم-ساز زیادی پیشنهاد شده و برخی از آنها مورد استفاده قرار گرفته اند. مانند بسیاری از الگوریتم ها و مسائل دیگر درحیطهرمزنگاری، این توابع نیز با چالش های مختلفی روبه رو بوده اند و مسائل و ابهاماتی در ارتباط با انواع آن ها وجود دارد. یکی ازمهمترین نکات در زمینه امنیت اطلاعات به طور عام و توابع درهم ساز به طور خاص عدم اطمینان به برنامه ها و الگوریتم های غیربومی است به گونه ای که استفاده نادرست و نابه جا از چنین برنامه هایی می تواند حفره هایی برای نفوذ اطلاعاتی دشمن به فضایسایبری داخل کشور به وجود آورد. در این پژوهش سعی شده توابع درهم ساز از دیدگاه تئوری و کاربردی مورد بررسی قرار گرفتهو چالش های مربوطه و لزوم اهمیت به آن در جامعه اطلاعاتی کشور بررسی شوند. علاوه بر این یک مثال واقعی از لزوم به کار گیریتوابع درهم ساز برای جلوگیری از نفوذ به سیستم های اطلاعاتی ارائه می شود.