کدگذاری شبکه در سال های اخیر به عنوان یکی از مهمترین زمینه های تحقیقاتی به منظور افزایش توان عملیاتی و کاهش توانمصرفی در شبکه ها مورد توجه قرار گرفته است، همچنین کدگذاری شبکه روش جدیدی برای ارسال داده در شبکه است، که ازسال 2000 میلادی مورد توجه قرار گرفته، در این روش ،گره های میانی شبکه قابلیت اعمال برخی پردازشها بر روی بسته هایاطلاعاتی دریافتی شان را دارند. در روشهای سنتی هر گره میانی تنها بر اساس ادرس مقصد و اطلاعات موجود در جداول مسیریابیبسته اطلاعاتی را بر روی یکی از یال های خروجی خود، که در مسیر گره مقصد قرار دارد، کپی می کند، در حالی که در روشکدگذاری شبکه هر گره میانی به هر یک از یال های خروجیاش یک تابع معین اختصاص میدهد که در آن تعداد آرگومان هایورودی برابر با تعداد سمبل های دریافتی آن گره است، به طوریکه مقدار خروجی تابع بر روی یال خروجی نظیر آن تابع قرار می-گیرد و ارسال می شود . با استفاده از الگوریتم های تکامل یافته میزان اعتبار اختصاص یافته به نودهای میانی را کنترل می کنیم تاتعداد ارسال های بیهوده کاهش یابد و نودهای دارای بسته های با ارزش بتوانند آنها را زودتر ارسال کنند. این کار موجب افزایش نرخگذردهی و کاهش تداخل نسبت به روشهای موجود می گردد. در این مقاله سعی داریم روش های کدگذاری شبکه های بی سیم رابه صورت خلاصه مورد نقد و بررسی قرار دهیم.