با پیشرفت علوم رایانه ای و افزایش سطح ارتباطات در عصر جدید و ایجاد شبکه های ارتباطی ، همزمان با گسترش این شبکه هامشکلات خاص آن نیز نمود بیشتری یافته است. یکی از عمده ترین مشکلاتی که ذهن اکثر طراحان شبکه را به خود معطوف ساخته ،مسئله مسیریابی در سطح شبکه است. در این راستا تحقیقات و مطالعات متعددی صورت پذیرفته و در بسیاری از موارد راهکارهایمتنوع و فرا ابتکاری ارائه شده است. از آن جمله می توان به مسیریابی با اقتباس از الگوریتم کلونی مورچگان اشاره نمود. در این روش باالگو برداری از روش مسیریابی مورچگان از کلونی تا محل منبع تغذیه و بالعکس و با بر جای گذاشتن فرومون ، الگوریتمی را فراهمنموده اند تا از ایجاد ترافیک نامطلوب ، ازدحام ، به هدر رفتن منابع و سایر مشکلات احتمالی جلوگیری نموده و منجر به بهینه سازیمسیریابی در سطح شبکه گردد. دستیابی به بهینه ترین مسیر در شبکه های پویا که ذاتا دارای تحول بسیاری بوده و متشکل از پیوندهاو گره های بیشماری می باشد عمدتا کاری مشکل و زمان بر بوده و مسئله بهینه سازی در مقیاس بزرگ محاسباتی پیچیده خواهدداشت. با استفاده از هوشمندی توده ای (کلونی) مانند الگوریتم بهینه سازی کلونی مورچگان و بهره گیری از آن در مسیریابی پویا وجایگزین نمودن آن با الگوریتم های رسمی مسیریابی در شبکه های پویا می توان به مدل و طراحی کارآمدتری برای پروتکل مسیریابیشبکه های پویا دست یافت. این نوع الگوریتم به دلیل توابع آن و امکان تعریف متناسب اجزای مسائل توانایی بسیار بالایی در سازش باتوپولوژی در شبکه های سیمی و بی سیم دارا است. این روش یکی از بهترین روش های ارائه شده می باشد که به علت بهینه بودن ازنظر زمانی و هزینه مورد توجه اکثر طراحان شبکه قرار گرفته است.