شبکههای توزیع آب شهری یکی از اصلیترین زیرساختهای یک کشور به شمار میروند و به دلیل هزینههای زیاد در طراحی و ساخت آن، حداقل کردن هزینه بهعنوان یک موضوع حائز اهمیت در تحقیقات علمی مطرح میباشد، این حداقل کردن هزینهها بایستی به همراه دستیابی به فشار موردنیاز در هر نقطه و قابلیت اعتمادپذیری در شبکه باشد.این پژوهش با استفاده از فرآیند تحلیل سلسله مراتبیAHP) (و باهدف کمینه کردن هزینه و بیشینه کردن سه شاخص قابلیت اطمینان شامل شاخص انعطافپذیری (In)مجموع هدهای مازاد گرهی(It)و حداقل هد مازاد در گرهها(Im) روش جدیدی را برای طراحی بهینه با مقایسهی الگوریتمهای مختلف بهینهسازی شبکههای توزیع آب پیشنهاد کرده است. این الگوریتمها شامل الگوریتم ژنتیک، جفتگیری زنبورعسل، جامعهی مورچگان، الگوریتمهای بهینهسازی ترکیبی، جستجوی تابو، الگوریتم ازدحام ذرات ترکیبی، تکامل میراث ژنتیکی، انتقال حالت و توپولوژی درخت باز تقلیدی میباشد. نتایج نشان میدهند که الگوریتم ژنتیک ω= ۱۰/۹۰۳۱ معیار هزینه و سه شاخص قابلیت اطمینان را بهتر از دیگر الگوریتمها ارضا میکند و الگوریتمهایی که فشار گرهای کمتر از حداقل فشار گرهای در آنها به دست میآید، آخرین رتبهها را کسب میکنند