امروزه حجم قابل توجهی از قراردادهای پروژه های عمرانی و دولتی کشور بهویژه احداث و تکمیل ساختمان های آموزشی به صورت سرجمع منعقد میگردد که با توجه به مقطوع بودن نرخ اینگونه پیمان ها ، نقشه و مشخصات فنی و برآورد اولیه دقیق و بهنگام سازی و بروز رسانی متناسب نرخ پیمان برای دوره اجرا نقش سرنوشت سازی در موفقیت و یا شکست این پروژهها به لحاظ کیفی و کمی و همچنین اقتصادی بودن به لحاظ هزینه و زمان خواهد داشت . در این تحقیق با توجه به اینکه از سال 88 تا سال ۹۲ فهارس بهای پایه رشته های ابنیه تأسیسات مکانیکی و تأسیسات برقی به صورت منظم سالیانه ابلاغ نگردیده است ابتدا روند تغییرات شاخص های تعدیل در بازه زمانی ۸۷ تا ۹۲ مورد بررسی قرار گرفت که بیانگر نوسانات قیمت ها در این بازه زمانی است. همچنین بررسی ها بر روی یک نمونه مشابه از ساختمان ها و فضاهای آموزشی که در سال ۸۶ به صورت پیمان سر جمع اجرا شده است صورت گرفت و هزینه تمام شده پروژه له روش فهرست بهایی نیز بهنگام شده و با هزینه برآورد شده به روش زیربنایی مقایسه گردید. نتایج بدست امده همخوانی بسیار مناسبی با روند تغییرات شاخص های تعدیل داشت. در نهاییت به منظور بررسی نقاط ضعف و کارایی هر یک از روش های پرداخت مالی یک مطالعه اماری صورت گرفت. بدین منظور یک پرسشنامه در اختیار پیمانکاران فعال در اداره کل نوسازی و مدارس استان لرستان قرار گرفت. بررسی های آماری بر روی پاسخ شرکت کنندگان نشان داد که قراردادهای کنونی نمی تواندپاسخگوی نیازهای پیمانکاران باشئ و طراحی یک فرمت قرارداد جددی ضروری به نظر می رسد. همچنین نتایج اماری نشان داد که انعقاد پیمان به روش پیمان سرجمع پروژه را با ریسک شکست مواجه می کند در عوض پیمانکاران نگرش مثبت تری نسبت به پیمان های فهرست بهایی داشتند.