در کشور ما ایران، اکثر جادههای برون شهری، دارای عمر زیاد نمیباشند و عدم توجه به ضوابط و استاندارها در آنها دیده میشود. آمار بالای تصادف در این جادهها مسالهه را بحرانی تر کرده است. عامل جاده از دو جهت باید مد نظر قرار گیرد: ابتدا کیفیت سطح آن یا به عبارتی روسازی راه و دوم متناسب بودن طرح هندسی و ظرفیت و سرعت مجاز آن با ترافیکی که از آن عبور میکند. طی بررسی های انجام شاده اکثر تحقیقات و بررسی ها بر روی اثرات طرح هندسی راه بر سرعت یا راحتی تردد وسایل نقلیه صورت گرفته است . ولی در مورد تاثیر خرابیهای سطحی و ناهمواری سطح روسازی در راحتی تردد و یا سرعت وسایل نقلیه پژوهش و یا تحقیقی صورت نگرفته است . در این تحقیق به بررسی تاثیر شاخصهای ناهمواری و خرابیهای سطح روسازی در سرعت و راحتی تردد وسایل نقلیه عبوری در مسیرهای مشخص پرداخته شد. محور مورد محالعه در این تحقیق محور اصلی خرم آباد – پل سفید بود. به منظور بررسی تاثیرات ناهمواری از نتایج بدست آمده از دستگاه تعیین ناهمواری سطح و محاسبه شاخص IRI و برای بررسی تاثیرات خرابیهای سطح روسازی از شاخص PCI استفاده گردید. به منظور بررسی تاثیرات ناهمواری بر تغییرات سرعت و مدت زمان حرکت ، سه قطعه مختلف از سطح روسازی مورد ارزیابی قرار گرفتند. نتایج بدست آمده از پژوهش حاکی از آن است که با افزایش شاخص IRI و کاهش شاخص PCI سرعت حرکت وسایل نقلیه کاهش و به تبع آن مدت زمان حرکت در طول محور افزیش می یابد. از دیگر نتایج تحقیق آن بود که میان خرابی های سطح روسازی در مقایسه با میان ناهمواری تاثیر بیشتری در تغییرات سرعت و مدت زمان حرکت داشت .