تکیه گاه های پل موجب تنگ شدن مقطع رودخانه وتغییر الگوی جریان می شوند.تمرکز بیش ازحد سرعت ،افزایش تنش برشی بستر،گرداب ها ودر نتیجه آب شستگی موضعی در اثر وجودتکیه گاه پل در رودخانه ایجاد می شود.آب شستگی اطراف تکیه گاه های پل از عوامل مهم در واژگونی وتخریب پل ها به شمار می آید.روش های متعددی مانند سنگ چین کردن واستفاده از بلوک های متصل به کابل وایجاد پی در اعماق زیاد برای کنترل وکاهش آب شستگی در اطراف تکیه گاه وجود دارد. یکی از روشهای حفاظت از تکیه گاه های پل در برابر آب شستگی موضعی استفاده از پایه های قربانی شونده می باشد. این پایه ها با انحراف وکاهش قدرت جریان موجب کاهش عمق آبشستگی می شوند. تحقیق حاضر به روش آزمایشگاهی انجام شده است که در آن به بررسی تاثیرزاویه قرارگیری با قطر و فواصل ثابت بین پایه ای پایه های قربانی شونده بر آبشستگی در اطراف دستك می پردازد. زاویه قرارگیری پایه ها نسبت به دستك از 15درجه تا 90 درجه تغییر می کند.نهایتا میزان کاهش عمق حفره آبشستگی در حالتهای مختلف بایکدیگرمقایسه وبهترین نتیجه از زاویه 60 درجه با قطرو فاصله های 10 میلی متر به دست می آید. این آرایش باعث کاهش 45 درصد آبشستگی موضعی در اطراف دستك خواهد شد.