تخصیص و تقسیم منطقی کاربری و عملکرد های مختلف برای اراضی یک شهر به منظور رفع نیازهای خرد و کلان امروز و ایجادنقشه راه برای توسعه آینده آن، همواره به عنوان علم برنامه ریزی کاربری زمین از جهات مختلف مورد توجه و کنکاش بوده است. واز آناا که توسعه پایدار شهری بعنوان یکی از اهداف و برنامه های مهم و اجتناب ناپذیر مطرح می باشد و نظر به تاثیرپذیری برنامه ریزی کاربری های اراضی شهری از این مقوله کارساز، سعی بر آن است که در این پژوهش با استفاده از اسناد کتابخانه ای و مطالعات موجود به روش توصیفی– تحلیلی کاربری اراضی شهر خرم آباد مورد سناش و ارزیابی واقع شود. با در نظر گرفتن وضع موجودی امروز شهر و با نگاه به آینده در نهایت مشخص شد که میتوان حتی از محدوده فعلی شهر برای توسعه ی پایدار آن استفاده نموده و اراضی مورد نیاز شهر را تا افق 0011 تامین و برآورد نمود.