انسانهای بدوی از ابتدای خلقت با عنایت به حفظ امنیت و آسایش به دنبال بهترین سر پناه بوده اند.از غارها وسکونتگاههای اولیه این موضوع عینیت یافته است، همان طور که در غارهای هوتو و کمربند آن را مشاهده مینمائیم.با شکلگیری تمدنهای مختلف و یکجا نشینی که عمدتا بر اساس خصیصه های جغرافیائی و زیست بوم مناطق و رشد جمعیت بوده ،معماری طیف وسیعتری به خود گرفت و شهرسازی به میان آمد.امروزه عملکرد و نظام کالبدی شهری آن طور که شایسته است نبوده و رشد فیزیکی شهرها و نحوه استقرار بناها آن طور که رسالت مهندسی معماری بوده ،نمی باشد.چرا کهعلمی در راستای تحقق اهداف کلان توسعه پایدار است که بتواند نیازها و آنچه انسان امروزی از آن انتظار دارد را مرتفعسازد و نیز امنیت و آسایش و پیامد آن مسائل اقتصادی را در حد بضاعت پوشش دهد.هدف از این پژوهش :کاربرد و نحوهاستفاده از سیستم تجزیه و تحلیل سلسله مراتبی در مطالعات معماری است که به صورت موردی پارامترهای متعارف اقلیمی شهر بجنورد مورد بررسی قرار گرفته است.روش تحقیق: بر اساس هدف ،کاربردی و بر اساس ماهیت ،توصیفی تحلیلی می باشد که از یافته های پژوهش میتوان به مواردی همچون،بهترین نحوه استقرار فرم بنا در سایتهای مختلف نامبرد. از دیگر یافته های تحقیق ،گام نهادن در مسیر توسعه پایدار با استفاده از انرژیهای تجدید پذیرمی توان نام برد.پژوهش حاضر برای اولین بار از طرف نگارنده مطرح شده و تا کنون از این ابزار ،جهت آنالیز سایت در مطالعات معماری استفاده نگردیده است.امید است توانسته باشیم گامی در راستای معماری پایدار و توسعه شهری برداشته و رسالت تحقیق را آن طور که شایسته است مطرح کرده باشیم.