ازجمله عوامل تخریب پایه پلها، آبشستگی در اطراف آنها میباشد. لذا به منظور جلوگیری و کاهش اثرات آن،شناخت مکانیزم آن لازم و ضروری می باشد. مواد بستر رودخانهها فرسایش پذیر هستند، اما شدت این فرسایش بهزمان بستگی دارد. بطوریکه بستر رودخانههای پوشیده از گرانیست سال های زیادی طول می کشد تا فرسایش یابد، در حالیکه رودخانههایی با بستر ماسهای در فاصله زمانی بسیار کوتاه حداکثر عمق را دارا می باشد. علاوه بر ساختار زمین و رودخانه ها که یکی از عوامل مهم در فرسایش است، عوامل هیدرولیکی نیز نقش بسزایی در وقوع این پدیده ایفا می کنند . برای طراحی پلها با ضریب اطمینان بالا و به صورت اقتصادی، نیاز به برآورد دقیق ماکزیمم عمق آبشستگی اطراف پایه ها می باشد. این مهم با استفاده از معادلات تجربی که توسط محققان ارائه شدهاند برآوردهمیشود. اما از آنجائیکه بیشتر این معادلات تجربی هستند، ممکن است همیشه از دقت خوبی برخوردار نباشیم. بنابراین در این مقاله برآنیم که با استفاده از مدل عددی SSIIM اقدام به محاسبه ماکزیمم عمق آبشستگی و بررسی عوامل مؤثر بر این پدیده بنماییم