از دیدگاه مهندسی به خاکهایی که احداث سازه بر روی آنها مطمئن نبوده و تحت تاثیر عوامل محیطی از جمله آب و هوا قرارادارند، خاکهای مسئلهدار میگویند. از جمله خاکهای مسئلهدار، خاک های واگرا میباشند. واگرایی به معنای جدا شدن ذرات خاک ریز دانه از یکدیگر بوده و نتیجه آن فرسایش خاک است. تجربیات گذشته نشان داده است که عدم توجه کافی به این امر عوارض نامطلوبی را به جا گذاشته است. آب شستگی در بسیاری از خاکریزها، سدهای خاکی، دیواره کانالهای خاکی و حتیدربرخی موارد خرابی سازها از جمله این عوارض است. تحقیقات اخیر بیانگر این نکته است که با وجود اهمیت موضوع گستردگیدامنه خاکهای واگرا، مشکل این خاکها هنوز به طور کامل مورد ارزیابی قرار نگرفته است. در تحقیق حاضر به بررسی پدیده واگرایی خاکها و آب شستگی، وهمچنین عوامل موثر در پدیده واگرایی از جمله وجود املاح نمکهای محلول، تاثیر غلظت یون سدیم و کانیهای تشکیل دهنده مورد ارزیابی قرار گرفته شده است و روشهای بهسازی از جمله بهسازی شیمیایی خاک و آب پیرامونی، و ملاحضات طراحی مورد بررسی قرار گرفته شده است.