چکیده مقاله:
روند فزاینده شهرنشینی و مهاجرت به شهرها متعاقباً باعث افت کیفیت محیط زیست شهرها و افت شدید بنیانهای اکولوژیکی شده است لزوم پرداختن به بعد زیست محیطی با هدف مدیریت و نگهداری منابع طبیعی و جهت دهی به تحولات و ساختارهای رشد و فنآوری و تأمین نیازها و رضایت مندی همه نسل ها بیش از پیش احساس می شود. تغییر از حالت بهره بردارانه از طبیعت به تعادل میان اکوسیستم انسانی و اکوسیستم طبیعی از اهداف توسعه پایدار زیست محیطی می باشد. در این پژوهش شهر جدید پردیس که با هدف سرریز جمعیت کلانشهر تهران ایجاد و توسعه یافته است مورد بررسی اکولوژیکی قرار گرفته است. لذا در ابتدا به بیان مبانی نظریتوسعه پایدار زیست محیطی و بررسی تجارب جهانی و داخلی در این خصوص پرداخته شده و سپس با توجه به مطالعه و اسناد و بررسی های میدانی به تحلیل وضعیت شهر پردیس به لحاظ توسعه اکولوژیک با استفاده از روشSWOTپرداخته شده است. در این تحقیق عوامل اصلی تأثیرگذار بر پایداری اکولوژیکی شامل 1- عوامل طبیعی: شامل اقلیم، نور، شیب و 2- عوامل کالبدی شامل: فرمشهر، تراکم، پارکها و فضاهایی سبز بررسی شده اند. نتایج حاصل از این بررسی نشانگر ضعف و تهدیدهای زیست محیطی در توسعه اینشهر می باشد از این رو در نهایت راهبردها و راهکارهای اجرایی در جهت بهبود وضعیت اکولوژیکی شهر پردیس ارائه شده است