با توجه به ملاحظات نوین معماری و قوانین شهرسازی و نیز روحیات تنوع طلبی بشر، یکی از پیکربندیهای رایج در سازهها بحث عقب نشینی در ارتفاع میباشد. به منظور بررسی آثار عقب نشینی در ارتفاع بر عملکرد لرزهایسازههای فولادی با سیستم مهاربندی همگرا، ابتدا با توجه به ضوابط آییننامه 2022 و مبحث دهم از مقررات ملی ساختمان سازههای 5و7 و 9 طبقه دارای عقب نشینی مدل شده و تحلیل و طراحی میگردند. سازههای بدون عقب نشینی که به منظور مقایسه با سازههای دارای عقب نشینی مدل خواهند شد، به صورت استاتیکی معادل تحلیل شده و سازههای نامنظم نیز به روش دینامیکی طیفی در مقابل بارهای جانبی زلزله تحلیل میشوند. پس از اتمام طراحی اولیه سازهها با روند فوق، ارزیابی عملکرد سازهها با توجه به اصول طراحی بر اساس عملکرد و دستورالعمل بهسازی لرزهای ساختمانهای موجود و با تحلیلهای غیرخطی استاتیکی در نرم افزار SAP2000 انجام میگیرد. در نهایت سطح عملکرد سازههای نامنظم با سطح عملکرد سازههای منظم مشابه و نیز سطحعملکردی آییننامه 2022 مقایسه میشود. با توجه به نتایج بدست آمده، تغییرمکان نسبی جانبی تمامی مدلهای 5 و 7 طبقه تحت هر دو الگوی بار جانبی از حد ایمنی جانی عبور نکرده و سختی کلی سازهها جوابگوی سطحعملکرد ایمنی جانی میباشد. اما با دقت در نمودارهای مستخرج مدلهای 9 طبقه، تغییرمکان نسبی جانبی برخی مدلها از حد ایمنی جانی عبور کرده و سختی کلی سازهها جوابگوی سطح عملکرد ایمنی جانی نمیباشد. ترتیب تشکیل مفاصل خمیری در مدلهای 5 و 7 طبقه در حیطهی رفتار غیرخطی مدلها، کاملا منطبق بر فلسفهی زنجیر ایمن پاولی میباشد. اما در برخی مدل های 9 طبقه در ستونهای متصل به بادبند در طبقات 6 و 7 مفصل های خمیری تشکیل شده است.