در عصر حاضر مبارزه با بلایایی طبیعی ازجمله زلزله، یکی از دغدغههای دانشمندان عرصهی عمران هست و دانشمندان درصدد پیدا کردن روشهای جدیدی برای جلوگیری از ضررهای مالی و جانی ناشی از زلزله میباشند. یکی از روشهایکاربردی، جذب انرژی زلزله است. از مفیدترین راههای کنترل و کاهش ارتعاشات سازه، بهکارگیری سیستمهای جداساز لرزهی هست. در این تحقیق سازه 21 طبقه کاردینگتون 2 را بدون جداساز و با جداساز لاستیکی –سربی موردمطالعه وتحقیق قرار دادهایم. سازه در هر دو حالت دارای بارگذاری یکسان است، سازه در دو جهت با دیوار برشی مهار شده است. این جداساز در سازه دوازده طبقه با نرمافزارsap2000مدلسازی شده و با الگوی بارگذاری جانبیFEMA440تحت تحلیل غیرخطی بار افزون قرارگرفته است. با معرفی مفاصل پلاستیک در سازه برای ستونها و تیرها به اثر این جداسازها در هنگامتشکیل مفاصل پرداختهایم. درواقع به سطح عملکرد سازه بدون جداساز و با جداساز و اثر آنها در پاسخ سازه پرداختهایم. با توجه به تحلیل انجامشده در دو شرایط کاملاً یکسان نتایج نشان میدهد که جداساز لاستیکی –سربی در این سازه عملکرد مناسبی داشته و انرژی بیشتری را مستهلک میکند بهطوریکه هیچکدام از اعضای سازه بعد از تحلیل بار افزون تسلیمنمیشوند و هیچ مفصل پلاستیکی در سازه ایجاد نمیشود و سطح عملکرد سازه خدمترسانی بیوقفه هست. این در صورتی است که سازه بدون جداسازکاملا خرابشده و بیشتر مفاصل تعریفشده تسلیمشدهاند. جداساز لاستیکی-سربی برش پایه را در این سازه بین 066 تا 066 درصد کاهش میدهد و تغییر مکان هدف را 446 تا 066 درصد افزایش میدهد