در دهه های گذشته استفاده از میراگر جرمی تنظیم شده فعال، نیمه فعال و غیرفعال، برای کاهش پاسخ سازه ها تحت اثرباد وزلزله، به نحو وسیعی مورد بررسی و ارزیابی قرار گرفته است . بخش زیادی از تحقیقات انجام شده در این خصوص با فرض گیرداربودن تکیه گاههای سازه کنترل شده انجام شده است که این فرض فقط برای سازههایی که بر روی خاک سخت قرارگرفته باشند قابلقبول است . در واقعیت بسیاری از ساختمانها بر روی خاکهای نرمتر قرار گرفتهاند که در آنها اثر اندر کنش خاک و سازهمیتواند قابل توجه باشد. این پدیده باعث تغییر پارامترهای دینامیکی سازه مانند فرکانس طبیعی، درصد میرایی و شکل مودی ،311 ، میگردد. در این تحقیق مدلهای سازه ای سه بعدی با تعداد طبقات مختلف و بر روی خاک های با سرعت موج برشی 100و300و600و1200 متر بر ثانیه در نظر گرفته شدهاند که از 22 رکورد زلزله مربوط به هر نوع خاک استفاده شده است . این تحقیق نشان داد که در سازه های بلند برروی خاکهای نرم ارر خاک بر روی کاهش عملکرد میراگرهای جرمی تنظیم شده قابل توجه است و باافزایش سرع موج برشی و یا کاهش ارتفاع سازه از این اثر کاسته خواهد شد به نحوی که با استفاده ازمیراگرهای جرمی در مواردی میتوان تا 31 درصد عملکرد سازهها را بهبود بخشید