بررسی آبشستگی سازه های آبی به خصوص پل ها اهمیت زیادی در مهندسی رودخانه دارد. دلیل این امر تخریب اکثر پل ها به دلیل آبشستگی اطراف پایه و تکیه گاه آنها می باشد و نه به دلیل سازه ای. از این رو یافتن راهکاری برای کاهش عمق آبشستگی از اهمیت خاصی برخوردار است. در این تحقیق اثر طوق های نیم دایروی با اندازههای 1.5 و 2 برابر شعاع تکیه گاه نیم دایروی در ترازهای مختلف قرارگیری نسبت به بستر اصلی بررسی شد. نتایج نشان میدهد وجود طوق با اندازه بزرگتر باعث کاهش بیشتر عمق آبشستگی می شود. همچنین قرارگیری طوق زیر سطح بستر اولیه نیز، نقش مهمی در کاهش آبشستگی تکیه گاه مورد بررسی دارد.