در چند دهه اخیر وقوع زلزله های بزرگ که با خسارات مالی و جانی فراوانی همراه بوده است باعث انجام تحقیقات گسترده ای بر روی اتصالات قابهای خمشی فولادی شده است. در این تحقیقات مشخص شده که رفتار اتصاات خمشی تاثیر بسیار بالایی در عملکرد کل سازهدارد. لذا شناخت صحیح رفتار اتصالات جهت درک پاسخ واقعی سازه بسیار حائز اهمیت است. بر این اساس محققین به تازگی دریافته اندکه اتصالات در سازه ها علاوه بر کاهش مقاومت چرخه ای، از خود کاهش مقاومت درون چرخه نیز نشان می دهند. با این حال تحقیقات انجام شده در این زمینه بر روی اتصالات خمشی فولادی اندک است. در این تحقیق سعی بر آن است که اثر کاهش مقاومت درون چرخهبر رفتار کلی قابهای خمشی فولاد بررسی شود. برای این کار سه نوع اتصال خمشی شناخته شده فولادی مدل شده و با استفاده از تحلیلهای استاتیکی غیرخطی، دینامیکی غیرخطی و دینامیکی غیرخطی مقیاس شده پاسخ ساختمان مورد بررسی قرار گرفته است. نتایج نشان می دهد که با افزایش شدت کاهش مقاومت، شکل پذیری سازه به میزان قابل توجهی کاسته می شود که در نهایت منجر به افزایش جابجایی سازه می شود.