یکی از مشکلات مدیریت شهری، تمرکز شدید بر آینده متاثر از فناوری است،در حالیکه کاربست آینده پژوهی در برنامه ریزی شهری کمتر مورد توجه قرارگرفته است ولازم است اصول آینده نگاری بعنوان یک پاردایم جدید در برنامه ریزی شهری مورد توجه قرار گیرد.مدیران شهری باید بتوانند آینده را در چارچوب مدلهاي آینده پژوهشی و با رویکرد برنامه ریزي شهري قابل فهم کرده تا از چالشهای شهری عبورو تصمیمات مناسب در دم قطعیت های متعدد پیش رو اتخاذ شوند.این پژوهش بارویکرد شناخت وکاربرد آینده پژوهی در برنامه ریزي شهري نگاشته شده تا برنامه ریزان با مدلهاي جدید آن بتوانند شهر را بهتر از گذشته مدیریت کنند.تاکید پژوهش برروي روشها و مبانی آینده پژوهی، زمینه نظریه برنامه ریزي بارویکرد آینده پژوهی وآینده نگاري متناسب با برنامه ریزي شهریست.در این پژوهش ابتدا به مبانی نظری آینده پژوهی و پس آن به بیان چالشهای آینده پژوهی شهری پرداخته شده است.برای آشنایی بیشتر با فعالیت های آینده پژوهانه شهری، نمونه هایی از طرحهای آینده پژوهی در ایران وتعدادی از کشورهای اروپایی بیان شده است و پس از بررسی طرح های یاد شده و تحلیل ادبیات پژوهش،به تحلیل وکاربرد آینده پژوهی در شهرسازی با توجه به شرایط زمینه ای و فرهنگی در ایران پرداخته شده است.