به منظور بررسی اثرات مدیریت آبیاری بر عملکرد و اجزای عملکرد ژنوتیپ های برنج، آزمایشی درسال 1931 در شهرستان رودسر واقع در استان گیلان انجام گرفت.آزمایش اسپلیت پلات در قالب طرح بلوک کامل تصادفی با سه تکرار ارزیابی انجامگرفت. عامل اصلی سه مدیریت آبیاری شامل غرقاب دائم، آبیاری 4روز پس ازمحو شدن آب ازسطح زمین و آبیاری 8 روز پس از محو شدن آب از سطح زمین را شامل میشودو عامل فرعی 11 ژنوتیپ مختلف شامل هاشمی، هیبریدNO7گوهر، علی کاظمی، نعمت، حسن سرائی، کادوس، طارم دیلمانی، فجر و بهارمی باشد. تاثیر دورهای مختلف آبیاری بر عملکرد دانه، ارتفاع،تعداد پنجه،وزن خوشهو طول خوشه تاثیر معنی داری داشت. نتایج حاصل از این آزمایش نشان دادند بیشترین مقدار عملکرد دانه برنج از تیمار غرقاب و ژنوتیپ گوهربا مقدار 0441 کیلوگرم در هکتاربدست آمد.