اساس طبیعت بر سه منبع طبیعی آب، خاک و هوا بنا شده و منشا تمام پدیدههای طبیعت این مواد هستند. فنآوریهای قرون اخیر در رشتههای مختلف دانش بشری باعث شده است که آب و هوا به انواع سموم زیانبار برای سلامت انسانها آلوده گردند.این سموم از ترکیبات پیچیده شیمیایی بوجود آمدهاند که در طبیعت به آسانی تجزیه نمیشوند، از بین نمیروند و به اندازه کم یا زیاد در خاک و آب و محصولات کشاورزی و گوشت و شیر ییوانات و سس در بدن انسان ذخیره میشوند تا به تدریج چرخهزیست را به نابودی بکشاند. اگر انسان بداند که سم از راه تنف ، پوست، چشم، گوش و دهان جذب بدن او میشود و بیماریهاییچون انواع سرطان، معلولیتهای جسمی و ذهنی مادرزادی، یساسیتها، بیماریهای عصبی و یتی نازایی و سقط جنین در زنان و عقیمی در مردان ایجاد میکند، قطعا در راه افزونطلبی و در سودای توسعه کشاورزی بیپروا و بدون رعایت نکات ایمنی اقدام بهمصرف خود سرانه و بیش از اندازه سم نمینماید. البته در اینکه مصرف سم ممکن است گاهی و فقط به عنوان آخرین یربه لازمباشد بحثی نیست و در شیوه کنترل تلفیقی با آفات هم به عنوان آخرین راه پیشبینی شده است. روش این تحقیق توصیفی تحلیلی است و تلاش میکنیم تا با ذکر اصول ایمنی در مصرف سموم کشاورزی به کاهش و جلوگیری از آلوده شدن این منابع بسردازیم و راهکارهای مناسب را ارائه دهیم