با توجه به محدودیت منابع آبی و خطر بحران آب در ایران و سالانه مقدار زیادی از ذخایر منابع آبی کشور به دلیل برداشت بیش ازحد کاهش یافته و منجر به بحرانی شدن دشتها و در نتیجه ایجاد بیلان منفیمیشود. هدف از این بررسی مطالعه تغییراتکیفیت شوری آب زیرزمینی از سال 1334 تا سال 1331 میباشد. و از روش درونیابی کریجینگ برای مطالعه کیفیت آب زیرزمینی در روستاهای مختلف بهادران بررسی شدهاست. سطح آب زیرزمینی بهادران هرسال نزدیک به 33 سانتی متر کاهشمییابد. کاهش بارندگی و افت سطح آب زیرزمینی در سالهای اخیر موجب شده که وضعیت کیفیت آب زیرزمینی نیز افت نماید.مطالعه پهنه بندی آب زیرزمینی هرسال انجام شد نشان میدهد که منطقه مهدی آباد از نظر کیفیت شوری آب زیرزمینی و خاک نسبت به منطقه بهادران شوری کمتر و علی آباد دارای شوری بیشتر میباشد.که این به دلیل زمین شناسی منطقه میباشد. رابطه بین شوری آب و شوری خاک وجود دارد و از نرم افزار ادریسی استفاده شده که رابطه رگرسیون بین نقشه پهنه بندی شوری آب زیرزمینی و شوری خاک برقرار شده است به طورکه رابطه بین آن نزدیک به 06 دصدد میباشد