اکوتوریسم یا طبیعت گردی یکی از شاخه های گردشگری بوده و مبتنی بر جاذبه های طبیعی است و از سال 0991 به عنوان وسیله ای برای توسعه پایدار مطرح و مورد مطالعه قرار گرفته است. در سال 0991 اتحادیه جهانی حفاظت محیط زیست، اکوتوریسم راسفری مسئولانه از نظر محیط زیست به منظور لذت بردن از مناطق طبیعی نسبتا بکر با حفظ ویژگی های فرهنگی موجود در منطقه تعریف نمود. به عبارت ساده تر، اکوتوریسم به مفهوم بازدید داوطلبانه افراد از جاذبه های طبیعی و فرهنگی خاص با کمترین اثرات منفی بر محیط زیست بوده و گردشگران ضمن یادگیری راه های زیستن مطلوب در کره زمین موجب حفظ و بهبود فرهنگ عامه مردم میگردند. این صنعت امروزه به قدری در توسعه اقتصادی و اجتماعی کشور ها اهمیت دارد که اقتصاد دانان از آن به عنوان صادرات نامرئی یاد می کنند. صنعت گردشگری بزرگترین صنعت اشتغال زا در سطح جهان مطرح بوده و با تولید دویست میلیون شغل مستقیم و غیر مستقیم، 01 درصد کل اشتغال جهان را به خود اختصاص داده و در برخی کشور ها مهم ترین فعالیت اقتصادی ارز آور محسوب می گردد. از آنجاکه حفاظت محیط یکی از ارکان اکوتوریسم است لذا این صنعت توانسته است به یک منبع مهم درآمد برای مناطق طبیعی نیازمند حفاظت تبدیل شود و از بار مالی دولت ها برای حفاظت محیط زیست بکاهد