در این تحقیق اثر چرا بر میزان ذخیره ازت در مراتع خشک در استان سمنان با پوشش درمنه دشتی بررسی شد. بددین منودور در ناحیده پیرمندران ا ددان بده نموندهبرداری ازپوشش گیاهی و خاک به روش تصادفی سیستماتیک در قالب 22 پلات1×1متر مربعی و در طول 2 ترانسکت به طول 222 متر انجان شد. در هر پلات درصد پوشدش تاجی وتراکم ثنت گردید. برای مطالعه خاک ا قدام به حفر 7 پروفیل در پای بوتههای درمنده در هر دو تیمار چرا شده و قرق گردید. نمونه برداری از سه عمق 50-25و0-25و50-75 سانتیمتری انجان شد. در ادامه وزن کل ازت در هکتار محاسبه گردید. مقایسه داده هابا آزمون تی استیودنت مستقل انجام شد. نتایج نشان داد که چرای دام منجر به کاهش معنی دار ازت ذخیره شده در خداک شده اسدت. بیشدترین اثر کاهشی در عمق اول مشاهده شد در حالی که در عمق سوم 5 چرای دام تاثیر محسوسی بر ذخایر ازت خاک ایجاد نکرد. نتیجه نهایی آنکه چرای بی رویه دام منجر به کاهش شددید ذخایر ازت ودرنتیجه کاهش حاصلخیزی و توان تولیدی اکوسیستم خواهد شد و به دلیل اکوسیستم شکننده مناطق خشک5 جنران خسارات ناشی از هدر رفت کربن و ازت با توجه به روندکند تولید و ذخیره این عناصر 5 غیر قابل جبران خواهد بود.