شرایط اقلیمی بخش مهمی از کشور ایران که جز مناطق خشک و نیمه خشک است، باعث شده که کمبود آب در این مناطق ازمهمترین مشکلات اجتماعی به حساب آید. مدیریت منابع آب زیرزمینی در این مناطق که با کمبود آب سطحی مواجه اند از اهمیتخاصی برخوردار است. عوامل مختلف طبیعی و انسانی در چند دهه اخیر باعث ایجاد شرایط بحرانی و افت سطح آب زیرزمینی در بیشتر نقاط ایران از جمله دشتهای شرقی استان کردستان شده است. لذا دشت دهگلان که بزرگترین دشت استان است جهتبررسی وضعیت این منابع آبی انتخاب گردید. به منظور انجام این پژوهش، از آمار عمق سطح آب 11 پیزومتر نمونهبرداری حفرشده در آبخوان دشت از سال آبی1366-67تا1391-92 استفاده گردید. نقشههای همعمق و همافت آب زیرزمینی در بازههای زمانی مختلف در محیطGISتهیه شد. نتایج حاکی از افت 66 متری سطح آب در برخی نواحی آبخوان در بازه زمانی 21 ساله91-1366 دارد، لذا وجود حداکثر ضخامت آبرفت در این نواحی طبیعی است. بر همین اساس در محدوده آبخوان مناطقی که دارای افت بیشتر میباشند روند شرقی- غربی را نشان دادند. هیدروگراف تراز آبخوان در دوره 21 ساله فوق در محیطExcelترسیم ونشان میدهد24/7متر، یعنی بطور متوسط سالانه0/99متر سطح آب کاهش یافته و بیشترین میزان تغییرات در فاصله زمانی مهر سال آبی72-71 تامهرسال آبی 72-73 بوده که سطح آب 7/9مترافت داشته است