شرایط کاملاً متحول، افزایش رقابت و ضرورت اثربخشی سازمانها در چنین شرایطی، نیاز آنها را به نسل ارزشمندی از کارکنان،بیش از پیش آشکار کرده است؛ نسلی که از آنها به عنوان سربازان سازمانی یاد می شود. این کارکنان بی تردید، وجه ممیزسازمان های اثربخش از غیراثربخش هستند. چرا که بی هیچ چشم داشتی افزون بر نقش رسمی خود عمل کرده و از هیچ تلاشی دریغ نمی کنند. در مکاتب اولیه مدیریت، افراد با رفتارهایی ارزیابی می شدند که در شرح شغل و شرایط احراز، ازشاغل انتظار می رفت ولی امروزه رفتارهایی فراتر از نقش موظف، مد نظر قرار گرفته است. رفتار شهروندی سازمانی به طورکلی آن دسته از رفتارهای اختیاری و داوطلبانه است که علی رغم آنکه اجباری از سوی سازمان برای انجام آنها وجود ندارد، فرد فراتر از انتظارات وظیفه و شرح شغل، آنها را انجام می دهد و در سایه انجام آن رفتار ها از جانب کارکنان، برای سازمانمنافعی ایجاد می شود. رفتار شهروندی سازمانی در واقع بروز رفتار داوطلبانه و فرانقشی می باشد که در عین حال که از سوی سازمان طراحی نشده است اما بروز آن باعث ارتقاء اثربخشی و کارایی سازمان می گردد. در این مقاله سعی شده است که ابتدابه تشریح مفهوم رفتار شهروندی سازمانیOCB پرداخته شود و سپس به توضیح برخی از مهم ترین ابعاد آن در سازمان ودر پایان اثرات رفتار شهروندی سازمانی بر عملکرد و موفقیت سازمان مورد بررسی قرار گیرد