مدیریت دانش، مدیریت دانایی به معنای در دسترس قرار دادن نظاممند اطلاعات و اندوختههای علمی است، به گونهای که به هنگام نیاز در اختیار افرادی که نیازمند آنها هستند، قرار گیرد تا آنها بتوانند کار روزمره خود را بابازدهی بیشتر و موثرتر انجام دهند. ما در دنیایی زندگی میکنیم که به خاطر جهانی شدن، دچار تغییرات سریع و اجتنابناپذیری است.در این دنیا، اقتصاد به سمت اقتصاد دانش محور حرکت کرده و بسیاری از معادلات کنونیکشورها را با چالش مواجه ساخته که این امر، خود حاصل فناوری اطلاعات و ارتباطات است. در این مقاله ارزیابی وضعیت مدیریت دانش براساس مدل ساختار مدیریت دانش در شهرداری منطقه یک تهران پرداخته می شود. به بیان مساله، ضرورت و اهمیت انجام این تحقیق، اهداف تحقیق، سیر تحول تاریخی مدیریت دانش و پژوهش هایی که توسط صاحب نظران و دانشمندان در زمینه مدلهای مدیریت دانش انجام شده می پردازد و همچنین اهداف و سوالاتی در باره مراحل فرایند مدیریت دانش که شامل )شناسایی دانش، کسب دانش ، توسعه دانش، اشتراک وتوزیع دانش، تسهیم دانش و نگهداری و استفاده از دانش( و تعاریفی درباره مراحل فرایند مدیریت دانش انجام شده و همچنین روایی و پایایی ابزار سنجش این تحقیق مورد بررسی قرار می گیرد. اطلاعات جمعیت شناختی پرسشنامه شامل )جنسیت، تحصیلات، سابقه کار، سابقه مدیریتی ( با نمودار ستونی و جدول تشریح شده است و متغیرهای تحقیق براساس جدول و نمودار و انجام آزمون کولموگروف اسمیرنوف و براساس آزمون فریدمن میانگینرتبه ای برای متغیرهای مدیریت دانش، رتبه بندی می شود. فرضیات مطرح شده در تحقیق مورد آزمون قرار گرفته و نتایج آزمون فرضیه ها براساس آمار استنباطی پاسخ داده شده است. سازمانهای کنونی، اهمیت بیشتری جهت درک، انطباقپذیری و مدیریت تغییرات محیط پیرامون قائل شده و در کسب و به کارگیری دانش و اطلاعات روزآمد به منظور بهبود عملیات و ارائه خدمات و محصولات مطلوبتر به ارباب رجوعان پیشی گرفتهاند. چنین سازمانهایی نیازمند بهکارگیری سبک جدیدی از مدیریت به ناممدیریت دانش میباشند. برخی از سازمانها براین باورند که با تمرکز صرف بر افراد، فناوری و فنون میتوان دانش را مدیریت کرد.