انسان به عنوان جزیی از طبیعت، همواره بدان وابسته و نیازمند بوده و هست، به گونه ای که برای حفظ و ارتقای سلامت روحی و جسمی خود به برقراری رابطه با آن احتیاج دارد. اولین و آشکارترین تاثیر طبیعت بر انسان، ایجاد احساس آرامش و کاهش استرس میباشد که این امر خود پیش زمینه ای برای ارتقای سلامت میباشد.در میان انواع فضاهای معماری، هیچ فضایی مانند مراکز درمانی در محل تلاقی دو مقوله علم پزشکی و هنر قرار نمیگیرد و در بین فضاهای معماری، طراحی هیچ فضایی مانند مراکز درمانی از اهمیت بالایی برخوردار نمی باشد . زیرا چنین فضاهای درمانی از جمله فضاهایی است که بر حالات روحی افراد تاثیر می گذارد و طراحی ضعیف این محیط ها، می تواند سبب تشدید اختلالات رفتاری و اضطراب در آنها گردد .امروزه در طراحی بیمارستان، عملکردگرایی بخش عمده ای ازتفکرطراحی را به خود اختصاص می دهد، به نحوی کهتوجه به کیفیات محیطی و تاثیرات چشمگیر آن بر روند درمان بیماران، و کاهش اضطراب در آن ها نقش کمتری را ایفا میکند .لذا هدف از انجام این پژوهش، تغییر دیدگاه طراحان درطراحی و بررسی و ارایه ی راهکارهایی در رابطه باطراحی فضای سبز در مراکز درمانی میباشد، تا بتواند درارتقاء کیفیت محیطی بیمارستان موثر واقع بوده و در نتیجه باعث تسریع در روند بهبودبیماران و کاهش اضطراب در آن ها شود.