این مطالعه به دنبال بررسی رابطه کمی بین اشتراک دانش، نوآوری و عملکرد باشد. لذا ضمن مرور پیشینه نظری، یافته های حاصل از تجزیه و تحلیل داده ها را نشان می دهد. جهت بررسی رابطه بین متغیرها، پرسشنامه ای در بین 521 نفر از مدیرانمیانی و عملیاتی دانشگاه فردوسی مشهد توزیع شد و داده های حاصل از آنها با استفاده از مدل سازی معادلات ساختاری و نرم افزارSmart PLSمورد تجزیه و تحلیل قرار گرفتند. نتایج حاکی از آن بود که بجز رابطه مستقیم بین اشتراک دانش و عملکرد سازمانی، سایر روابط، یعنی تاثیر اشتراک دانش بر نوآوری، تاثیر نوآوری بر عملکرد و نقش واسط نوآوری در رابطه بین اشتراک دانش و عملکرد سازمانی مورد تایید هستند. لذا مدیران این دانشگاه می توانند ضمن توجه بیشتر به نوآوری، به سایر عوامل موثر بر ارتقا عملکرد از جمله سیستم تشویق و ترفیع و نحوه آن، چگونگی ارتباط بالادستان با زیردستان و غیره در کنار اشتراک دانش توجه داشته باشند