این پژوهش با هدف بررسی عوامل مؤثر بر توانمندسازی مدیران واحدهای دانشگاه آزاد اسلامی استان مازندران انجام شده است. این پژوهش از نوع کاربردی و در چارچوب روش توصیفی از نوع زمینه یابی بوده و جامعه آماری آن را رؤسا و معاونین واحدها، رؤسا و معاونین دانشکده ها، مدیران گروه ها، مدیران و مسئوولین ادارات دانشکده ها)مسئوولین اداری، آموزشی، پژوهشی( در واحدهای دانشگاه آزاد اسلامی استان مازندران در سال تحصیلی 94-93 که شامل 705 نفر می باشند، تشکیل داده اند. نمونه شامل کلیه رؤسا و معاونین واحدها، رؤسا و معاونین دانشکده ها، مدیران گروه ها، مدیران و مسئوولین ادارات دانشکده ها در 6 واحد دانشگاهی چالوس، ساری، نور، نکا، بهشهر و محمودآباد بوده است. حجم نمونه نیز بر اساس فرمول کوکران 303 نفر انتخاب گردید. روش نمونه گیری آن به صورت تصادفی طبقه ای بود. برای گردآوری دادهها نیز از روش کتابخانه ای و میدانی استفاده شد. در روش میدانی پرسشنامه بسته پاسخ با 955 گویه در مقیاس پنج گزینه ایلیکرت تنظیم گردید که مؤلفه های توانمندسازی مدیران را مورد سنجش و اندازه گیری قرار داده است. داده های جمع آوری شده نیز در محیط SPSS طبقه بندی و میزان ضریب اعتماد با روش آلفای کرونباخ برای این ابزار محاسبه شد0/96 بنابراین با توجه به نتایج به دست آمده و تأیید آن توسط تحقیقات قبلی و نظریه های موجود، می توان نتیجه گرفت که عوامل مؤثر بر توانمندسازی مدیران واحدهای دانشگاهی در قالب چهار بعد ساختاری، مدیریتی، انگیزشی و مشارکتی شناسایی و میزان بار عاملی آنها نیز مشخص گردید. بنابراین، در بررسی های انجام شده، مؤلفه های چشم انداز، اهداف ومأموریت و شیوه های آموزش و کسب مهارت و دانش در بعد ساختاری، مؤلفه احساس امنیت و رضایت شغلی در بعد مدیریتی، مؤلفه های خود باوری و خودشکوفایی و نظام پرداخت و پاداش در بعد انگیزشی و مؤلفه های تقسیم قدرت و تفویض اختیار و اخلاق و رفتار حرفه ای در بعد مشارکتی بالاترین میانگین بار عاملی را داشتند و بعبارتی از نظر مدیران این مؤلفه ها در توانمندسازی مدیران نقش بسزایی داشته اند.