شبکههای حسگر بیسیم دارای دو مولفه اساسی در زیر ساخت هستند که شامل گره های سینک و گرههای حسگرمیباشد. گرههای سینک دادههای تولید شده از تمام گرههای حسگر را به صورت بیسیم دریافت کرده و به عنوان ایستگاههایپایه 3 در این شبکه ها به کار می روند . گرههای حسگر انرژی خود را از باطری دریافت می کنند . بنابراین انرژی محدودی خواهند داشت و همچنین قدرت محاسباتی یک گره حسگر در مقایسه با گره سینک ضعیف تراست. از آنجایی که گرههای سینک معمولا انرژی و قدرت محاسباتی بیشتری نسبت به سایر گره ها دارا هستند ، استفاده از این گره ها در شبکههای حسگر بی سیم بسیار حائز اهمیت است.دادهها توسط حسگرها با استفاده از گره های حسگر میانی به سینک منتقل می شود. با استفاده از مدل چند گامی داده ها 4 ، بسته های داده از طریق چندین حسگر مختلف به سینک فرستاده می شوند و حسگر های نزدیک به سینک باید این داده ها رادریافت کرده و به سمت سینک به جلو برانند و این مسئله باعث می شود که حسگر های نزدیک به سینک انرژی بیشتری رامصرف کنند تا داده ها را به گره ی سینک برسانند و اگر گره نزدیک به سینک انرژی خود را از دست بدهد دیگر دادهها به گره سینک نخواهد رسید و نوعی نا سازگاری بین اطلاعات پیش خواهد آمد و همچنین عملکرد شبکه به شدت افت خواهد کرد.باتوجه به مسأله بالا ایده سینک متحرک مطرح می شود و اینکه چگونه سینک در شبکه حرکت کند که بیشترین کارایی رابرای سیستم داشته باشیم و امروزه ایده سینک متحرک و نیز چگونگی حرکت آن در شبکه بطوری که بیشترین کارایی را به همراه آورد، به عنوان یک ضرورت مطرح میباشد.در این مقاله سعی بر آن است که روش های موجود در شینک متحرک را مورد بررسی قرار داده و مقایسه ای میان کار های پسشین انجام دهیم.