الگوریتم بهینهسازی انبوه ذرات (PSO) حساس به شراط اولیه میباشد. این الگوریتم ذرات را به صورت تصادفی، در فضای جستجو پخش مینماید. تولید اعداد به صورت تصادفی دارای خاصیت ارگودیسی نمیباشد و در نتیجه آنتروپی کم و تنوعکاهش مییابد، که این امر باعث میشود فضای جستجو به طور سیستماتیک و بهینه پوشش داده نشود. برای رفع این مشکل با استفاده از الگوریتم ژنتیک موقعیت اولیه ذرات تعیین میشود. آزمایشات با استفاده از چندین توابع محک بررسی شده است و نتایج نشان میدهد که روش پیشنهاد داده شده عملکرد الگوریتم بهینه سازی انبوه ذرات را به طور چشم گیری افزایش داده است.