مدیریت دیسک ذخیرهسازی به طور سنتی، اولین بار ساده بود: اگر شرکت به فضای بیشتری نیاز داشتند، یک دیسک درایو بزرگتر را تهیه میکردند. با این حال، به علت نیاز به افزایش ذخیرهسازی دادهها، هارد دیسکهای متعدد به آن اضافه شد. درطول فناوریهایی مانند RAID ، سیستم ذخیرهسازی SAN و NAS ، برای مقابله با چالشهای ذخیرهسازی تکامل یافتند. اما مدیریت و نگهداری از هزاران هارد دیسک چالشهای جدیتری را ارائه داد. بنابراین بسیاری از شرکتهای به دنبال مجازیسازی شبکههای ذخیرهسازی SAN به عنوان یک راه برای بهبود بهرهبرداری، کاهش پیچیدگی و کاهش کل هزینه مالکیت هستند.ذخیرهسازی مجازی یک انتزاع از منابع ذخیرهسازی ایجاد میکند. همچنین قادر است که صلاحیت حجم منطقی را فراتر از محدودیتهای دستگاههای فیزیکی واحد ببرد. بنابراین مجازیسازی میتواند برای ارائه کیفیت بالاتر خدمات (QoS) از منابعذخیرهسازی در یک شبکهی بزرگ ذخیرهسازی استفادهی کامل کند. ذخیرهسازی مجازی در محیط SAN بر اساس موقعیت اجرا به سه گروه دستهبندی میشود: مجازیسازی مبتنی بر سرور، مجازیسازی مبتنی بر دستگاههای ذخیرهسازی، مجازیسازی مبتنی بر شبکه. با توجه با اینکه آیا ذخیرهسازی مجازی اطلاعات کنترل را در قالب متادیتا در امتداد همان مسیر انتقال داده میفرستد یانه، مجازیسازی مبتنی بر شبکه به دو زیر مجموعه مجازیسازی in-band و out-of-band تقسیم میشود. یکی از مهمترین چالشهایی که ذخیرهسازی مجازی با آن روربهرو است این است که مدیریت فناوریهای پشتیبانگیری، تکثیر، و معکوس از راه دور سطح فوقالعادهای از پیچیدگیهای اداری را در سازمان ذخیرهسازی تحمیل میکند. مدیران ذخیرهسازی در حال حاضر باید هر یک از برنامههای کاربردی و دادههایشان را محافظت کنند.