رایانش ابری، اصطلاحی است که برای توصیف الگویی برای تحویل سرویسهای محاسباتی به کاربران بر اساس روش پرداخت-به ازای- میزان استفاده به کار برده میشود. در این الگو، کاربران از اینترنت و مراکز داده راه دور برای اجرای برنامههای کاربردی وذخیره دادهها استفاده میکنند. فناوری رایانش ابری، به سازمانها این امکان را میدهد که زیر ساختها و امکانات محاسباتیشان را به سرعت گسترش یا کاهش دهند. با توجه به اکو سیستم رایانش ابری در کنار ارائه دهندگان ابر بزرگ، ابرهای کوچک نیز در حال تبدیل شدن به ابرهای عمومی هستند. ابرهای کوچک و بزرگ باید به منظور گسترش منطق کسبوکار و خدمات مبتنی برابر از سرویسهای ارائهدهندگان مگا بهرهبرداری کنند. در این راستا، سناریوی جایگزین توسط گسترش همکاری میان ارائهدهندگان ابر کوچک و متوسط نشان داده شده و در نتیجه به اشتراک گذاری منابع محاسباتی و ذخیرهسازی را امکانپذیر میکند. با این حال، به منظور دستیابی به چنین محیطی، باید مسائل مختلف رسیدگی شود. یکی از این چالشها این است کهچگونگی برای برنامهریزی استراتژی کارگزارها، به ارائهدهندگان ابر اجازه میدهند تا سایر ابرها را برای همکاری پیدا کنند. در این مقاله ما به روشی در طراحی استراتژی کارگزار برای فدراسیون ابرها، تحلیل ویژگی و مزایای آن تمرکز میکنیم