امروزه اساس فعالیت اکثر سازمانها با توجه به اهداف مشخص و همچنین عقب نماندن از فنااوری اطلاعات وارتبالاات، استفاده از راهکارهای متفاوتی چون پروتکل های ارتباطی امن و سریع، فناوری های نوین و غیرهمی باشد که تغییراتی را در کل سازمان ایجاد می کند. مسائلی مانند ناهمگنی کاربردها، داده ها و پروتکل ها، تکرار داده ها، مدیریت پیچیده، بالا بودن هزینه نگهداری و تغییر و توسعه سیستم های قدیمی باعث می شود به یکپارچه سازی برنامه های کاربردی سیستم های توزیع شده ناهمگن به عنوان یک مساله اساسی در سازمان نگریسته شود. عملیات یکپارچه سازی، با رفع محدودیت ها و نواقص پیشین امکان ایجاد یکپارچگیبین برنامه های کاربردی مختلف سازمان را فراهم می نماید. یکپارچه سازی مبتنی بر معماری سرویس گرا روشی است که به برنامه های کاربردی مختلف اجازه می دهد تا بدون توجه به سیستم عامل و زبان برنامهنویسی متفاوت ناهمگن بودن با هم تبادل اطلاعات داشته باشند. معماری سرویس گرا برای یکپارچه سازی سیستم های الالاعاتی از ارتباط بین سیستم ها با روش های متعدد بهره می گیرد که در این مقاله از اساسیکپارچه سازی پروتکل های وب سرویس استفاده می شود. سرویس هایی که از پروتکل ها و استانداردهای وب سروییس ها مانند WSDL ، SOAP ، UDDI ، PBEL بهره می برند. امروزه معروف ترین نوع از سرویس های در دسترس هستند