رواناب یکی از مهمترین متغیرهای هیدرولوژیکی مورد استفاده در بیشتر فعالیت¬های مرتبط با مهندسی منابع آب می¬باشد. پیش بینی قابل اطمینان میزان رواناب از سطح زمین به مجاری و رودخانه¬ها در حوضه¬های آبریز فاقد ایسستگاه¬های هیدرومتری، سخت و وقت¬گیر است. استفاده از روش ارائه شده به وسیله سازمان حفاظت خاک(SCS) در بررسی شرایط جذب و دفع آب در خاک و چگونگی شکل گیری هیدروگراف(آبنمود) سیلاب طرح برای سازه های هیدرولیکی، موضوع اصلی این تحقیق را تشکیل مي¬دهد. در این راستا مجموعه عوامل اقلیمی که اثرات توأمان آنها به صورت شرایط بارندگی شدید(رگباری) وارد عمل مي¬شود و نیز عوامل وابسته فیزیکی و پوشش گیاهی خاک که در تبدیل بارندگی به جریان سطحی(رواناب) نقش اساسی دارند، در یک منطقه جغرافیایی مشخص(مطالعه موردی حوضه آبریز کسیلیان) مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفته است. یکی از روش¬هایی که به طور عمده برای بررسی چگونگی شکل¬گیری جریان سطحی(رواناب) در اثر بارندگی حاصله بر روی زمین مورد استفاده قرار مي¬گیرد روش موسوم به SCS می¬باشد. در این روش به طور عمده شرایط خاک و پوشش گیاهی آن در تبدیل بارندگی به رواناب توجه شده است. هدف از این تحقیق تخمین رواناب با استفاده از روش SCS و شماره منحنی(CN) از داده¬های روزانه بارش در حوضه آبریز کسیلیان می¬باشد. با بررسی نتایج بدست آمده از مدل SCS در حوضه آبریز کسیلیان مشخص شد که بین رواناب مشاهده¬ای و محاسباتی همبستگی پایینی وجود دارد که به نقطه ضعف¬های این روش بر می¬گردد از جمله آنها این است که این روش شدت بارندگی را ملاک قرار نمی¬دهد؛ همچنین رواناب تولید شده به CN حساسیت زیادی داشته و هرگونه اشتباه در تفسیر جداول باعث ایجاد تفاوت¬های فاحش می¬شود.