زباله هاي الکترونیکی مشکلی است که به تازگی در حال پدیدار شدن می باشند و همچنین به عنوان یک فرصت شغلی که داراي اهمیت روزافزون است تلقی میشود. پسماندهای الکترونیکی انواعی از پسماندهای ویژه است که دارای خاصیت سمیت، بیماریزایی، پایایی در محیط پیرامون و حتی در پیکره جانداران ، خورندگی و مشابه آن می باشند. عناصری از قبیل جیوه، آرسنیک، کادمیوم، مس، نیکل، روی، باریم، برلیوم، انواع پلاستیکها، آلومینیوم، طلا، نقره، پلاتین، مواد شیمیایی خطرناک حاصل از مواد مصرفی شامل این پسماندهاست؛ مدیریت دفع این مواد به دلیل دشواری جدا سازی و ناکافی بودن تحقیقات در زمینه فرایند بازیافت آنها با چالش مواجه است. رشد زباله هاي مذکور به قدري سریع بوده است که کشورهاي پیشرفته اعلام کرده اند اگر عکس العملها و راهکارهاي جدي و بنیادي در قبال تولید بیرویه این زباله ها صورت نگیرد تا چند سال دیگر این کشورها روي کوهی از زباله هاي الکترونیکی قرار خواهند گرفت.
خطرات پسماندهای الکترونیکی ( فلزات سنگین) برروی انسان آسیب به ارگانهای حساس نظیر کلیه و کبد اثر می گذارد. و پلاستیکها در صورت زباله سوزی تولید گروه گازهای دی اکسین و فوران می نمایند، که سرطانزایی آنها قطعی است. با توجه به پیامدهای زیست محیطی و هزینه های بالای اقتصادی، در این مقاله سعی شده است به بررسی ضایعات الکترونیکی و فرآیندهای جداسازی و بازیافت این ضایعات و همچنین به بررسی اثرات نامطلوب آنها بر انسان و محیط زیست پرداخته شود. شیوه های جمع آوری، جدا سازی، پردازش، بازیافت و دفع مناسب مبتنی بر اصول قابل پذیرش علمی کمک شایانی درکنترل و مداخله موثر در چرخه گردش مواد زاید و جهت دهی آن به سمت بهره گیری دوباره همزمان با کاهش مخاطرات زیست محیطی می گردد.