ایران با میانگین بارندگی سالانه 250 میلی¬متر و 130 میلیارد مکعب منابع آب تجدید شونده، از توزیع نامنظم زمانی و مکانی منابع آب برخوردار است. از طرفی، رشد جمعیت و نیاز به مواد غذایی بیشتر باعث شده است که بخش کشاورزی کماکان بزرگترین مصرف کننده آب در کشور باشد اما تولید آن هنوز کل تقاضای مواد غذائی را برآورد نمی¬کند. در این راستا آب به عنوان مهمترین نهاده تولید محصولات کشاورزی از اهمیت ویژه¬ای برخوردار است. این تحقیق با هدف بررسی میزان واردات آب مجازی گندم و آب مجازی بکار رفته در تولید داخلی گندم در دوره 93-1380 می¬باشد. که نتایج نشان می¬دهد از سال 1380 تا 1386 میزان واردات آب مجازی گندم روند نزولی داشته، و درسال 1386 به حداقل میزان خود رسیده است. و بعد از آن طی نوساناتی که داشته، نهایتا در سه سال اخیر میزان واردات آب مجازی گندم، روند صعودی پیدا کرده است. لذا در این تحقیق ، جهت کاهش واردات آب مجازی گندم به عنوان محصول استراتژیک، به بررسی میزان آب مجازی بکار رفته در تولید گندم و بهره¬وری آب در سطح استان¬ها پرداخته شده است. و نتایج نشان می¬دهد، گندم جز محصولات پر مصرف آب در بیشتر استان¬ها به شمار می¬رود. بدین ترتیب مبادله بین منطقه¬ای آب مجازی به عنوان تدبیر سیاسی و اساسی در مدیریت منابع آب همراه با اصلاحات منطقی در ساختار کشاورزی، امنیت بلند مدت غذائی و مصرف پایدار آب در ایران را تأمین خواهد کرد.