پيش‌بيني سود و ساير متغيرهاي وابسته به آن از شاخص‌هاي مهم براي تحليل‌گران مالي و سرمايه گذاران است و مي‌تواند در تصميم‌گيري براي قيمت‌گذاري سهام در امر خريد و فروش، سود تقسيمي، هموارسازي سود تعيين ارزش دارايي‌ها، برآورد ريسك سرمايه‌گذاري، ارزيابي قدرت سودآوري، مدل‌هاي ارزيابي سهام و. .. از اهميت خاصي برخوردار باشد. هدف اساسی تحقیق حاضر، بررسی عوامل موثر بر خطای مدیریت در پيش بینی سود (با تاكيد بر نوع صنعت) می باشد. در این تحقیق، رشد سود شركت، رشد فروش و رشد داراييها به عنوان عوامل موثر بر خطاي پيش بيني موردنظر قرار گرفته است و جهت اندازه گیری خطای پیش بینی سود از تفاوت بین سود تحقق یافته هر سهم با سود پیش بینی شده هر سهم استفاده شده است. نمونه آماری تحقیق 103 شرکت فعال در 13 گروه صنعتي پذیرفته شده در بازار اوراق بهادار تهران می باشند که داده های آنها برای یک دوره 6 ساله (از 1388 تا 1393) مورد تحلیل آماری قرار گرفت. روش پژوهش از نوع همبستگی و علی پس رویدادی و روش آزمون فرضیه ها، آزمون مقایسه میانگین ها و رگرسیون است. برای آزمون فرضیه ها از نرم افزار های Eviews 7 و SPSS 16 استفاده شده است. مطابق با يافته ها، شركتهاي با اندازه بزرگتر، خطاي بيشتري در پيش بيني سود داشته اند. همچنين، شركتهايي كه سود آنها از رشد بيشتري برخوردار است، خطاي كمتري در پيش بيني سود داشته اند. اين در حالي است كه رشد فروش بر خطاي پيش بيني سود، تاثيري نداشته است. در همين راستا، نتايج نشان داد كه شركتهاي با رشد دارايي بالاتر، خطاي پيش بيني سود كمتري داشته اند. علاوه بر اين، آزمون مقايسه چند جامعه آماري (ANOVA) نشان داد كه بين میانگین خطاي پيش بيني سود در صنايع تحت بررسي، تفاوت معنادار به لحاظ آماري وجود داشته است. اين يافته، حاكي از تاثير نوع صنعت بر خطاي پيش بيني سود توسط مديران مي باشد.