شهروندی یک پدیده‌ی پیجیده‌ی سیاسی، قانونی، اجتماعی و فرهنگی است که دیگر عوامل مانند جنسیت، حس زیباشناختی و عقیدتی نیز می‌توانند در آن دخیل شوند، در این فرآیند دولت مشخص می‌کند که چه‌کسی شهروند (خودی) است چه کسی جامعه‌ی هدف (افراد خارجی) و چه‌کسی بیگانه هستند و چگونه این اشخاص می‌توانند خود را اداره کرده و در بدنه‌ی سیاست قرار گیرند. ماهیت تفاوت بین شهروندی و عضویت این است که دولت‌مردان در بستر گروه‌های اجتماعی قرار می‌گیرند، شهروندی عبور از طبقات مختلف اجتماعی است که صرفاً به این معنا نیست که خودی‌ها را مشخص کند بلکه افراد دیگری را نیز مشخص می‌کند که در این امر به برتری رسیده‌اند. این موضوع باعث ایجاد مفهوم شخص (قانونی) و دیدگاه (هنجار) می‌گردد. این پژوهش دارای ماهیّتی «تبیینی» است و از سوی دیگر با توجه به کلیت موضوع، رویکرد حاکم بر این پژوهش «کاربردی» می‌باشد. در نهایت ما دریافتیم که مفاد شهروندی رابطه بین حقوق و مسئولیت‌ها و فضائل را تشکیل می‌دهد.