صنعت گردشگری یکی از بزرگ‌ترین و پربازده‌ترین فعالیت‌های اقتصادی در دنیا است که بالاترین میزان ارزش افزوده را ایجاد می‌کند و به طور مستقیم و غیرمستقیم، سایر فعالیت‌های اقتصادی و فرهنگی را تحت تأثیر قرار می‌دهد. گردشگری یکی از منابع عمده درآمدزایی و ایجاد اشتغال در جهان به شمار می‌آید به طوری که بسیاری از آن به عنوان صنعت اول دنیا یاد می‌کنند. در كشور ايران نيز علي‌رغم اينكه داراي تنوع جاذبه‌هاي گردشگري می‌باشد باید به این مهم توجه شود.هدف اصلي اين مقاله ارزيابي نقش گردشگری بر توسعه پایدار با رويكرد پويايي شناسي سيستم می‌باشد. رويكرد پويايي شناسي سيستم روش انعطاف پذيريست كه می‌تواند براي تحلیل‌های كيفي و كمي سيستم به كار رود و روش مطالعه مديريت سيستمهاي بازخوردي پيچيده مانند سيستم هاي اجتماعي می‌باشد. بر اساس اين روش متغيرهايي مانند اشتغال ، توليد ، فرهنگ ، منابع طبیعی و جمعیت و… كه در تأثیر گردشگری بر توسعه پایدار نقش دارند شناسایی‌شده و در نمودارهاي علي-حلقوي مورد تجزيه تحليل قرار گرفته‌اند. نتايج نشان می‌دهد كه گردشگری با توجه به مؤلفه‌های (اقتصاد، محیط‌زیست،فرهنگ) می‌تواند بر توسعه پایدار تأثیر مثبت داشته باشد.