به عقیده پژوهشگران رسیدن به اهداف توسعه پایدار روستایی بدون حضور نیمی از پیکره جامعه روستایی یعنی زنان، امری غیرممکن خواهد بود. با وجود اهمیت این موضوع، عوامل اجتماعی و فرهنگی مختلفی مانع از حضور زنان روستایی در عرصه فعالیت‌های اجتماعی می‌گردد. در این بین، توانمندسازی اجتماعی زنان روستایی، از طریق توسعه گردشگری در مناطق روستایی، می‌تواند عنصری اساسی در غلبه بر انگاره‌های توسعه نیافتگی و بهبود استانداردهای زندگی زنان روستایی به حساب آید. بر همین اساس هدف از این پژوهش، بررسی نقش گردشگری روستایی در توانمندسازی اجتماعی زنان روستای ده‌زیارت می‌باشد. ماهیت این تحقیق کاربردی، و روش انجام آن توصیفی ـ تحلیلی و از نوع پیمایشی است. جامعه آماری این پژوهش را 309 نفر از زنان ساکن روستای ده‌زیارت از توابع شهرستان بوانات در استان فارس تشکیل می‌دهند. نمونه آماری این پژوهش از طریق فرمول کوکران و به تعداد 172 نفر تعیین شده است. تهیه‌ی داده‌های مورد نیاز این تحقیق مبتنی بر روش میدانی و جمع‌آوری آن از طریق پرسش‌نامه صورت گرفته است. تجزیه و تحلیل داده‌های جمع‌آوری شده نیز از طریق بسته نرم‌افزاری Spss صورت پذیرفته است. نتایج حاصل از این تحقیق نشان می‌دهد که بین توسعه گردشگری روستایی و میزان توانمندی اجتماعی زنان روستای مورد مطالعه رابطه معنی‌داری وجود دارد، به طوری که این رابطه در معیارهای اعتماد اجتماعی، انسجام و همبستگی اجتماعی، برون‌گرایی و تعلق مکانی ملموس‌تر می‌باشد. تحلیل داده‌ها در سطوح بالاتر نیز نشان می‌دهد، بین سن زنان روستایی با توانمندی اجتماعی آنان رابطه معنی‌داری وجود دارد. همچنین رابطه‌ی بین سطح تحصیلات زنان روستای ده‌زیارت با میزان توانمندی اجتماعی آنان نیز معنی‌دار می‌باشد.