پیچیده شدن زندگی شهری و افزایش بیماری های ناشی از این امر عاملی بوده که از دیرباز سبب شده که شهروندان از روش های درمانی طبیعی جهت کاهش ناراحتی های عصبی، خستگی، دردهای عضلانی و مفاصل و غیره استفاده نمایند. یکی از این شیوه ها استفاده از چشمه های آبگرم بوده است. چشمه ابگرم روستای لاریجان در استان مازندران با پتانسیل بسیار بالا یکی از این موارد می‌باشد. در این تحقیق به شیوه توصیفی-پیمایشی سعی در بررسی نظرات جامعه نمونه گردشگرانی که از این چشمه ها استفاده نمودند در ارتباط با زیرساخت‌ها لازم گردشگری سلامت و انگیزه اصلی گردشگران از وارد شدن به این منطقه گردید. برای تجزیه و تحلیل داده از آزمون‌های آماری ناپارامتریک کارآمد مانند آزمون کای اسکوئر و T تک نمونه ای استفاده گردید. نتایج حاصل از مطالعات میدانی همچنین نشان داد که بیشتر گردشگران با هدف درمانی به این منطقه می آیند و و تعداد زیادی از آنان نیز از پتانسیل‌های درمانی این منطقه بی خبر می‌باشند. بنابراین آگاهی مردم از وجود چنین منطقه درمانی کم می باشد و باید برای شناسایی این منطقه در سطح کشور و حتی کشورهای همسایه اقدام شود. نتایج همچنین نشان دهنده عدم وجود زیرساخت‌های لازم گردشگری در این منطقه می‌باشد. به طور کلی ضروری‌ترین اقدام در این منطقه ایجاد فرصت برای افزایش ظرفیت گردشگری سلامت در منطقه، افزایش انگیزه بیشتر برای مسافرت با ایجاد زیر ساخت‌های لازم در زمینه رفاهی، تفریحی و اقامتی و همچنین معرفی منطقه به مردم کشور و حتی خارج از کشور از طریق رسانه های پر بیننده و روزنامه می باشد.