گردشگری می‌تواند با برنامه ریزی اصولی و مناسب و شناسایی مزیت‌ها و محدودیت‌های روستا، نقش موثری در توسعه این مناطق و در نتیجه در توسعه ملی ایفا کند. محدوده مورد مطالعه این پژوهش روستای بوان از توابع شهرستان نورآباد ممسنی می‌باشد که با توجه به قابلیت‌های بالای گردشگری برای مطالعه انتخاب شد. هدف از این مطالعه شناخت محدودیت‌ها و قابلیت‌های گردشگری این روستا و توسعه روستایی بوده است. اطلاعات از دو روش میدانی و کتابخانه ای و اسنادی به دست آمده است. برای تعیین نقاط قوت، ضعف، فرصت‌ها و تهدیدها با استفاده از مدل SWOT به ارائه استراتژی و راهبرد اقدام شده است. روستای بوان دارای 90 خانوار و 123 نفر جمعیت می‌باشد که با استفاده از فرمول کوکران 71 نفر آنان مورد پرسش قرار گرفتند. تجزیه و تجلیل صورت گرفته در روستای بوان به نتایج زیر انجامیده است:
که وضعیت کنونی گردشگری روستای بوان با قابلیت ها و استعدادهای بالقوه آن تناسبی ندارد. به طوری که طبق پژوهش، کمبود یا کیفیت پایین خدمات و امکانات گردشگری روستایی، توزیع نامناسب گردشگران در فصول مختلف سال و نامناسب بودن زیرساخت های محیطی مهمترین موانع اساسی بر سر راه توسعه گردشگری روستای بوان تشخیص داده شدند. از سوی دیگر وجود جاذبه های تاریخی متمرکز در برخی از شهرها و استان‌های مجاور، ارائه تأسیسات و امکانات بهتر به گردشگران و جذب شدن هر چه بیشتر گردشگران به مقاصد نزدیک استان مانند فارس و کهگیلویه و بویراحمد به دلیل ارائه تأسیسات و امکانات بهتر به گردشگران به ترتیب با امتیاز وزنی 44%، 39% و 36% مهمترین تهدیدهایی هستند که گردشگری روستای بوان با آن مواجه است. و طبق نتایج ماتریس استراتژی ها، مؤلفه هایی در ربع دوم قرار دارند از وضعیت مطلوب و پایداری برخوردار نیستند که باید آن ها را ارتقا داد به طوری که مزیت های روستا نسبت به قطب های شهری اطراف خود به طور عمده محدود است. همچنین مؤلفه هایی که در ربع چهارم قرار دارند وضعیت خوبی ندارند و باید ارتقا داده شوند و مؤلفه هایی که وزن نسبی بالاتر از 0.4- دارند، باید جایگزین یا حذف بشوند.