نمادها و المان های شهری از جمله بناهای مهم در طراحی معماری و طراحی شهری محسوب می شوند، به نحوی که گاه حتی از خود شهر پر اهمیت تر جلوه می نمایند؛ چرا که از یک سو بیانگر هویت، شخصیت و عصاره شهر در یک ساختار نمایان هستند و از سویی دیگر اینکه، در سال های اخیر موفقیت برخی آثار معماری به عنوان اِلمان شهری برای معرفی آن شهر در جذب گردشگران به شهرهای بعضاً غیر مطرح و ناشناخته، موجب توجه جهانی به نقش معماری در رونق و توسعه گردشگری شده است. بر این اساس است که امروزه معماری و گردشگری بیش از پیش با هم ارتباط یافته اند. نگارندگان در اين مقاله با بهره گيري از روش توصيفي- تحلیلی، و با مطالعات کتابخانه ای ضمن بررسي اِلمان شهری به عنوان زبان بصری هویت شهر و تاثیر آن در صنعت توریسم، به اين نتيجه دست یافته اند كه خلق نشانه ها و نمادهای بارز و سمبل های مشهود در فضا و محیط شهری به جهت بار و معنای فرهنگی غنی و دیرینه ای که دارند، می توانند بیانگر هویت شهر و معماری و در نتیجه تجلی هویت جامعه-ای خاص در ارتباط بین فرهنگ ها، از طریق گردشگران باشند.