در حال حاضر صنعت گردشگری یکی از منابع مهم تولید درآمد،اشتغال وایجاد زیر ساخت ها برای نیل به توسعه پایدار محسوب میشود که می تواند با برنامه ریزی اصولی و مناسب و شناسایی فرصت ها و محدودیت های گردشگری ، نقش موثری در توسعه جاذبه های گردشگری و در نتیجه توسعه ملی و تنوع بخشی به اقتصاد ملی بر عهده داشته باشد. هدف این پژوهش ، شناسایی توانایی های جذب گردشگر مجموعه چشمه علی دامغان و بررسی نقاط قوت وضعف این آثار و همچنین کشف فرصتهای در انتظار برنامه و شناسایی موارد تهدید و تبدیل آنها به فرصت در جهت تقویت وتوسعه صنعت گردشکری شهر دامغان وارائه راهبردهای برتر و وراهکارهای اجرایی لازم است . روش جمع آوری داده ها و اطلاعات مورد نیاز ، ترکیبی از روشهای اسنادی –تحلیلی و مشاهده – مصاحبه ای است و مدل استفاده شده در این مقاله از تکنیک swot است .یافته های پژوهش ، از بررسی توانایی های این مجموعه در زمینه صنعت گردشگری ، حاکی از آن است که این مجموعه به دلیل داشتن موقعیت جغرافیایی مناسب ، دارا بودن چشم اندازهای بکر و متنوع طبیعی، منطقه نمونه گردشگری ملی ،کوشک های تاریخی مربوط به دوره فتحعلی شاه قاجار و نزدیکی به شهر تاریخی صددروازه(دامغان)وکلاته،ظرفیت تبدیل شدن به یکی ازمقصد های گردشگری در ایران را دارد . تجزیه و تحلیل نشان می دهد که با توجه به توان ها و استعدادهای بالقوه ی گردشگری چشمه علی ،آن می تواند به عنوان یک عامل توسعه ی درون زا تبدیل شود.