بدنبال تغییرات پدیدارشده در جوامع بشرى و تغيير الگوى زندگى، گردشگرى روستايى بيش از پيش مورد توجه گردشگران قرارگرفته است. به نحوی که امروزه توسعه روستايی به يكى از اهداف مهم بسیاری از كشورها بدل شده است. متاسفانه امروزه روستاهای ایران با مشکلاتی چون فقر، محرومیت و به تبع آن مهاجرت روستاییان به شهرها و... دست به گریبانند. حرکت در جهت بهره گیری از نیروی محرکه ای چون گردشگری در موقعیتی که مشكلاتی چون بیكارى، بازده پایین بخش كشاورزى و بهره بردارى بيش از اندازه از منابع طبيعى و محیطی گریبانگیر روستاهاست ضروری می نماید. گردشگری بویژه در چارچوب اکوتوریسم می تواند گزینه نو و کارامدی برای توسعه پایدار روستاها قلمداد شود. چرا که در عین توسعه اقتصادی و معیشتی روستاها، جلوگیری از مهاجرت به شهرها، محرومیت زدایی و کارآفرینی و مواردی از این دست، زمینه مناسبی برای حفاظت از طبیعت و احیا و ابقای فرهنگهای بومی و محلی را نیز فراهم می گرداند.
در این مقاله که به روش توصیفی و از طریق بررسی منابع کتابخانه ای صورت پذیرفته، تاثیر صنعت اکوتوریسم پایدار بر روستا، روستاییان و محیط زیست روستایی مورد بررسی قرارگرفته است.
نتايج این پژوهش نشان می دهد که گردشگری و به نوع اخص طبیعت گردی روستایی باعث بهبود و توسعه ی وضعیت اقتصادی-معیشتی، کارآفرینی و بازگشت به مشاغل بومی و محلی، بالا بردن آسایش و رفاه و خودباوری روستاییان و ایجاد احساس امنیت برای ایشان و جلوگیری از توسعه افسار گسیخته و حفاظت از محیط های طبیعی که روستاها در بستر آنها شکل گرفته اند، می شود.