در قرن 21 جنبش جهانی شدن، حرکت جمعیت، پیشرفت در حمل و نقل و توسعه ارتباطات موجب شده که گردشگری سهم قابل توجهی از اقتصاد بسیاری از جوامع جهان را به خود اختصاص دهد و در آینده بخش گردشگری می تواند به یک منبع انتشار گاز دی‌اکسید کربن تبدیل شود. از آن جائی که عامل اصلی انتشار گاز دی‌اکسید کربن سوخت های فسیلی می باشد وسوخت های فسیلی منبع اصلی تامین سوخت وسائل حمل و نقل گردشگری است، لذا افزایش گردشگری موجب افزایش انتشار گاز دی اکسید کربن می گردد که این امر موجب خسارات زیست‌محیطی قابل‌توجهی می شود. لذا با توجه به اهمیت موضوع، در این تحقیق با استفاده از داده‌های آماری دوره زمانی 2000 تا 2014 و با روش پنل همجعی، به بررسی اثر گردشگری بر انتشار دی‌اکسید کربن در کشورهای منا پرداخته شد. نتایج نشان داد که گردشگری منجر به کاهش انتشار دی‌اکسید کربن می‌شود. این نتیجه با یافته های مطالعه تجربی لی و براهماسرنی (2013) همسو است.